SHARE

ไกล ไกลแสนไกล เกินตา เพียงสายลมพา ขอบฟ้าจะเปลี่ยนสีไป
จากหยดน้ำ เป็นฝนพรำ โปรยปราย คือฤดูกาล โลกนี้ยังคงหมุนไป
ไม่มีอะไรที่มันจะยืนยาวเท่าความผันเปลี่ยน และบางทีเราอาจเรียนรู้คุณค่าไอแดด เมื่อฝนมา

* จะยิ้มรับมันวันที่ใจอ่อนแอ แม้ทุกเรื่องราวมันยังคงโหดร้าย
สุขทุกข์ที่เราพบพาน มันคือชีวิตของเรา
แม้ทั้งหัวใจมันยังคงทรมาน แม้ว่าน้ำตายังไม่แห้งเหือดไป
กอดไว้ทุกความหมองหม่น ไม่ว่าจะร้ายดี ชีวิตยังคงสวยงาม

ใจ อาจจะยังมืดมิด แต่คงไม่นานที่ ความรักจะกลับหวนมา อีกครั้งนึง
ถึงแม้ว่าท้องฟ้าค่ำนี้ไม่มีหมู่ดาว ระบายประกายความฝันของเรา บนฟ้าให้เป็นแสงพราว

( ซ้ำ * )

( ซ้ำ * )

ในคืนที่หมองหม่น ก็พร้อมจะกอดไว้
แม้ทั้งหัวใจ มันยังคงทรมาน แม้ว่าน้ำตา ไม่แห้งหายไป
แม้เส้นทาง ไกลห่าง เพียงไหน ไม่ว่าจะร้ายดี ชีวิตยังคงสวยงาม